مقدمه: در لابه‌لای همه سوژه‌ها و موضوعات و مطالب مختلف روز و... گاهی می‌طلبد به یادشان دست به قلم شد و حال و روز این روزهایشان را از مسئولی یا کارشناسی پرسید؛ اینکه حالشان خوب است اما باور نکنیم یا باور کنیم راستی راستی حال و اوضاعشان در حال بهبودی است؛ هرچند بهبودی قطره‌چکانی و آنقدر ناچیز که باور آن کار راحتی نیست. کار راحتی نیست چون بهتر شدن اوضاعشان هم کار راحتی نیست. اینکه بتوان باور و دید یک جامعه را نسبت به نیمی از اعضای آن عوض و باور کرد که آنان هم می‌توانند و باید باورشان کرد. با توجه به نزدیک شدن جمعیت ایران به مرز 80 میلیون نفر و نیز تعادل نسبی جمعیت زنان و مردان؛ با تاکید بر جمعیت حدود 40 میلیونی زنان در ایران به راحتی می‌توان به اهمیت حضور و نقش آنان در کشور تاکید کرد؛ این در حالی است که شکاف جنسیتی و تبعیض‌ها علیه این قشر همچنان کمافی‌السابق وجود دارد. هرچند کمی رنگ و رو باخته و عده‌ای و تنها عده‌ معدودی سعی می‌کنند اینگونه جلوه دهند که «تحصیل زن و مرد ندارد»، «اشتغال زن و مرد ندارد»، «ریاست زن و مرد ندارد» و... در این میان هم نباید غافل شویم از تلاش‌های زنانی که استخوان در گلو دارند و خار در چشم اما به هر نحوی که شده می‌خواهند پا به پای مردان در جامعه نقش بیافرینند و حرفی برای گفتن داشته باشند و امروز نمود تلاش آنان چیزی نیست جز حضور هرچه بیشتر زنان در عرصه‌های دانشگاهی و مجامع علمی اما هنوز هم گره‌های کوری در مسیر، سد راهشان شده است. به سراغ یکی از جوان‌ترین زنان مدیر در وزارتخانه کار، رفاه و تامین اجتماعی رفتیم تا دغدغه‌های زنانه‌اش را در رابطه با مشکلات زنان امروز ایران به ویژه طبقه کارگر جویا شویم. بی‌نظیر جلالی سه ماهی است که سمت مدیرکل دفتر فرهنگی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را بر عهده گرفته و پیشتر به سمت مشاور قائم مقام وزیر کار در امور بانوان و تشکلات غیردولتی منصوب شده است. گفتگوی آفتاب یزد با این مدیر زن جوان را در ادامه بخوانید: